یک آیه در روز

 

گام اول: بازنویسی فهرست ویژگی‌های قرآن بر اساس تجمیع و حذف موارد مشکوک فوق: 

1.    قرآن و مقرو (خواندنی و خوانده شده و جمع شده) و متلو (تلاوت شده) است: (إِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ؛ فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ؛ قیامة/17-18) (الَّذِینَ ءَاتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُوْلَئکَ یُؤْمِنُونَ بِه؛ بقره/121) البته قرائتی به زبان عربی (إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (یوسف/2) که توصیه شده به ترتیل خوانده شود (وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِیلا؛ مزمل/4)

2.    در واقع، گفتار و قول و کلام و کلمات خداست (ولقد وصلنا لهم القول؛ قصص/51) (و ان احد من المشرکین استجارک فاجره حتى یسمع کلام الله؛ توبه/6)

3.    اما قولی وزین و ثقیل (إِنَّا سَنُلْقِى عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلا؛ مزمل/5)

4.    قولی فصل و فیصله دهنده (انه لقول فصل؛ طارق/13)

5.    کتاب است:‌ (نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ (آل عمران/3)

6.    کتابی که مسطور است و سطر به سطرش نوشته و آماده شده: (وَ کِتَابٍ مَّسْطُورٍ؛ فىِ رَقٍّ مَّنشُور؛ طور/2)

7.    و تمامش وحی است (انما انذرکم بالوحی؛ انبیاء/45)

8.    و مشتمل است بر آیات الله (تِلْکَ ءَایَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَیْکَ بِالْحَقّ‏؛ بقره/252)

9.    و از جانب خداوند نازل شده (تَنزِیلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَ السَّمَاوَاتِ الْعُلىَ(طه/4)

10.                    فرقان و جداکننده حق و باطل است: (تَبارَکَ الَّذی نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى‏ عَبْدِهِ لِیَکُونَ لِلْعالَمینَ نَذیراً (فرقان/1)

11.                    انذاردهنده و مایه انذار است (همان)

12.                    ذکر و مایه تذکر است: (إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (حجر/9) مَا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْقُرْءَانَ لِتَشْقَى؛ إِلَّا تَذْکِرَةً لِّمَن یخْشىَ‏(طه/3)

13.                    و در عین حال، دل را محکم و تثبیت می‌کند (وَ کلّاً نَّقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَک‏؛ هود/120)

14.                    امر خدا بلکه روحی از امر خداست که بر پیامبر وحی و به سوی ما فروفرستاده شده (ذلِکَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَیْکم‏؛ طلاق/5) (وَ کَذَالِکَ أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا کُنتَ تَدْرِى مَا الْکِتَابُ وَ لَا الْایمَانُ وَ لَاکِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نهدِى بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا وَ إِنَّکَ لَتهْدِى إِلىَ‏ صِرَاطٍ مُّسْتَقِیم؛ شوری/52)

15.                    هُدی و عامل هدایت است (وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً وَ بُشْرى‏ لِلْمُسْلِمینَ؛ نحل/89)

16.                    مایه بشارت است (همان)

17.                    رحمت است (همان)

18.                    بصائر و بصیرت‌بخش است: (هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُونَ، جاثیه/20) (أَ فَلَمْ یَنظُرُواْ إِلىَ السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَ زَیَّنَّاهَا ... وَ الْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَ ... تَبْصِرَةً وَ ذِکْرَى‏ لِکلِّ عَبْدٍ مُّنِیب؛ ق/8)

19.                    و تمامش برهان (قَدْ جَاءَکُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَ أَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا؛ نساء/174)

20.                    در عین اینکه کاملا گویا و بلاغ است (هذا بلاغ للناس؛ ابراهیم/52)

21.                    بیانگر و تبیین کننده و حاوی آیات تبیین‌گر است؛ بیان: (هذا بیان للناس و هدى و موعظة للمتقین؛ آل‌عمران/138) ، تبیان (وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ء؛ نحل/89) ، مبین (تلک آیات الکتاب المبین؛ یوسف/1)

22.                    موعظه است (همان) و (یا ایها الناس قد جائتکم موعظة من ربکم؛ یونس/57)

23.                    در عین اینکه عَجَب است؛ عجیب و تعجب‌برانگیز (انا سمعنا قرآنا عجبا؛ جن/1)

24.                    حبل الله است که باید بدان درآویخت (وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا؛ آل‌عمران/103)

25.                    حدیث (سخنی نو) و بلکه احسن الحدیث است (فَلَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ عَلى‏ آثارِهِمْ إِنْ لَمْ یُؤْمِنُوا بِهذَا الْحَدیثِ أَسَفاً؛ کهف/6؛ اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ؛ زمر/23)

26.                    کتابی است که از سویی یکسره متشابه است و همه اجزایش شبیه و موید هم (همان)

27.                    که تفصیل یافته و تفصیل هر چیزی است تفصیل (ما کانَ حَدیثاً یُفْتَرى‏ وَ لکِنْ تَصْدیقَ الَّذی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصیلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ؛ یوسف/111) (أَ فَغَیْرَ اللَّهِ أَبْتَغی‏ حَکَماً وَ هُوَ الَّذی أَنْزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتابَ مُفَصَّلاً؛ انعام/114)

28.                    و از سوی دیگر یکسره محکم و قاطع است (وَ یَقُولُ الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَوْ لَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُحْکَمَةٌ وَ ذُکِرَ فِیهَا الْقِتَالُ ...، محمد/20؛ الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَکیمٍ خَبیرٍ، هود/1)

و در عین حال آیاتش هم محکم است و هم متشابه (هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ؛ آل عکران/7)

29.                    این کتاب مثانی است و منعطف شونده بر خود (اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدیثِ کِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ؛ زمر/23)

30.                    که جلود اهل خشیت را نرم (مقشعر) می‌کند (همان)]

31.                    حق [الیقین] است (إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ... وَ إِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ؛ حاقه/40-51)

32.                    حکم است؛ حکمی عربی (وکذلک انزلناه حکما عربیا؛ رعد/37)

33.                    سراسر حکمت است و حکیمانه (و اذکرن ما یتلى فی بیوتکن من آیات الله والحکمة؛ احزاب/34) (ذلک نتلوه علیک من الآیات والذکر الحکیم؛ آل‌عمران/58)

34.                    شفاء است (یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَتْکُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ شِفاءٌ لِما فِی الصُّدُورِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنینَ؛ یونس/57) البته اصل این شفا برای مومنان است و کسانی که بدان ایمان نیاورند در گوششان سنگین و مایه کوری آنهاست (وَ لَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْءَانًا أَعجَمِیًّا لَّقَالُواْ لَوْ لَا فُصِّلَتْ ءَایَاتُهُ ءَ اعجَمِىٌّ وَ عَرَبىٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ ءَامَنُواْ هُدًى وَ شِفَاءٌ وَ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فىِ ءَاذَانِهِمْ وَقْرٌ وَ هُوَ عَلَیْهِمْ عَمی؛ فصلت/44)

35.                    سراسر متصف به صدق و راستی است (و تمت کلمة ربک صدقا و عدلا؛ انعام/115)

36.                    سراسر متصف به عدل است (همان)

37.                    و مصدق و تصدیق‌کننده کتابهای قبلی هم هست (وَ مَا کاَنَ هذَا الْقُرْءَانُ أَن یُفْترَى‏ مِن دُونِ اللَّهِ وَ لَکِن تَصْدِیقَ الَّذِى بَینَ یَدَیْهِ؛ یونس/37) (وَ هذَا کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَکٌ مُّصَدِّقُ الَّذِى بَینَ یَدَیْهِ؛ انعام/92)

38.                    و مهیمن و سایه‌افکن بر همه کتب آسمانی پیشین است (و انزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب و مهیمنا علیه؛ مائده/48)

39.                    و سراسر نور است (و اتبعوا النور الذی انزل معه؛ اعراف/157)

40.                    حاوی أحسن القصص است (نحن نقص علیک احسن القصص؛ یوسف/3)

41.                    کریم است و بخشنده و ارجمند (انه لقرآن کریم؛ واقعه/77)

42.                    مبارک است و پربرکت (هذا ذکر مبارک انزلناه؛ انبیاء/50)

43.                    قیّم است: قیمت‌دار و قوام‌بخش (ولم یجعل له عوجا قیما لینذر باسا شدیدا؛ کهف/1-2) (رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ یَتْلُواْ صحُفًا مُّطَهَّرَةً؛ فِیهَا کُتُبٌ قَیِّمَة؛ بینة/3) ،

44.                    عزیز و شکست‌ناپذیر و مغلوب‌نشدنی است که باطل در آن هیچ راهی ندارد (و انه لکتاب عزیز؛ لا یَأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ؛ فصلت/87-88)

45.                    علیّ و اعلی و برتر از هر چیزی است (و انه فی ام الکتاب لدینا لعلی حکیم؛ زخرف/4)

46.                    و عظیم است (ولقد آتیناک سبعا من المثانی والقرآن العظیم؛ حجر/87)

47.                    و مجید و با مجد و عظمت (ق والقرآن المجید؛ ق/1)

48.                    و در زمره صحیفه‌هایی است (فىِ صحُفٍ مُّکَرَّمَةٍ؛ مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَة؛ عبس/13)

49.                    که آنها را مکرم داشته‌اند (همان)

50.                    و رفعت داده‌اند (مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَة؛ عبس/14)

51.                    و پاک نگه داشته‌اند (همان)